Węzły chłonne znajdują się na szyi, pod pachami, w jamie brzusznej i pachwinach. Płyn tkankowy spływa

do  naczyń limfatycznych i węzłów  chłonnych  zawierających  olbrzymie ilości  białych  krwinek i tam jest

filtrowany. Również tam  białe  krwinki  atakują i  niszczą szkodliwe  drobnoustroje. Powiększenie węzłów

chłonnych  jest  wynikiem  zgromadzenia  w  nich  dużej  ilości  martwych  drobnoustrojów  i  jest  oznaką

choroby.  Transport  białych  krwinek,  przeciwciał  oraz  innych  substancji  obronnych  odbywa  się  w

naczyniach krwionośnych. Płyn tkankowy z układu limfatycznego powraca do układu krążenia po filtracji

w węzłach chłonnych. Krwinki białe są wytwarzane w szpiku kostnym, skąd docierają do układu krążenia i

węzłów  chłonnych. Rozróżnia się wiele rodzajów  krwinek  białych  – są  komórki  nazywane  „zabójcami”,

które niszczą drobnoustroje chorobotwórcze, komórki nowotworowe i substancje rozpoznawane jako obce.

Są  też  krwinki  białe,  które  uwalniają  związki  chemiczne  wywołujące  stan  zapalny  oraz  inne  komórki

pochłaniające bakterie.

Migdałki są niewielkimi skupiskami tkanki limfatycznej i zapobiegają przedostawaniu się do górnych dróg

oddechowych bakterii we wdychanym powietrzu.

Grasica  jest narządem  zbudowanym  z tkanki  limfatycznej.  Krwinki  białe  przepływające  tam zostają

zaprogramowane  jako  limfocyty  T  i  chronią  nas  przed  wirusami  i  innymi  drobnoustrojami.  Po  okresie

dojrzewania grasica stopniowo zanika, pozostają tylko niewielkie ilości czynnej tkanki.