Walka układu
Przedostanie się do organizmu jakiegokolwiek drobnoustroju powoduje wysłanie do układu
immunologicznego sygnału chemicznego. Do miejsca zakażenia podążają wówczas różne rodzaje białych
krwinek, aby zatrzymać rozprzestrzenianie się zakażenia do innych okolic ciała. Drobnoustroje, którym
udaje się zmylić pierwszą linię obrony, napotykają bardziej złożoną i silniejszą barierę obronną. Do akcji
wkraczają limfocyty B, które rozpoznają określone drobnoustroje. Obecność tych drobnoustrojów
powoduje szybkie namnożenie komórek pamięci, które mają zdolność przemiany w komórki plazmatyczne,
niszczące drobnoustroje dokonujące inwazji. Po przebytym zakażeniu w organizmie pozostają komórki
pamięci, które są przygotowane do działania, jeśli ponownie pojawi się w organizmie ten sam rodzaj
chorobotwórczego drobnoustroju. Inna linia obrony to działanie limfocytów T, które niszczą zarówno
wnikające czynniki zakaźne i komórki nowotworowe.
Czasami jednak mechanizmy te działają zbyt intensywnie i to w stosunku do substancji nieszkodliwych
takich jak: pyłki kwiatowe, niektóre pokarmy lub leki, co wywołuje wystąpienie tzw. reakcji alergicznej.
Układ immunologiczny może także atakować własną, prawidłową tkankę, jakby to była tkanka obca.
Prowadzi to do rozwoju choroby autoimmunologicznej np. toczeń lub reumatoidalne zapalenie stawów.